มีข้อมูลจากการสำรวจทางจิตวิทยาและสังคมวิทยามากมายที่ระบุว่า… คนส่วนหนึ่งสับสนจนแยกความต่างของคำว่าทรรศนะ หรือ Views ซึ่งหมายถึงมุมมอง… ปนกันกับคำว่าทรรศนคติ หรือ Attitude กันอยู่มาก
ความคิดเห็น หรือ ทรรศนะ หรือ Views โดยทั่วไปจะเป็น “ความเข้าใจ หรือ บทสรุป” ที่ได้มาจาก “การประสบข้อมูลเท่าที่พบเห็น” ซึ่งบ่อยครั้งจะสะท้อนให้เห็นการใช้คำในประโยคบอกเล่า อันแสดงว่าเป็นเพยงทรรศนะผ่านคำว่าอาจจะ… น่าจะ… คงจะ หรือ ควรจะ ให้เห็นความไม่มั่นใจในข้อมูลและบทสรุปที่ต่อท้ายคำเหล่านี้
ส่วนคำว่าทรรศนคติ หรือ Attitude นั้น… ถึงแม้จะสร้างขึ้นจากทรรศนะ หรือ มุมมองไม่ต่างจากการใช้คำว่า “ทรรศนะ “ สมาส หรือ ต่อกับคำว่า “คติ” แต่ความหมายจะหนักแน่นเป็น “ความเชื่อที่มั่นใจจะเชื่อ” อย่างนั้น และ ถ้าเป็นความเห็นก็จะเป็นความเห็นที่เมื่อไหร่ก็จะแสดงความเห็นได้แบบนั้น เพราะคิดได้แต่แบบนั้น… ซึ่งส่วนหนึ่งจะกลายเป็นบุคลิกตัวตน และ โดดเด่นเห็นชัดเป็นพฤติกรรมทั้งคิด พูดและกระทำอยู่เนืองๆ
ประเด็นก็คือ ทรรศนคติเป็นระดับของความรู้สึกนึกคิดอันเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิทยาส่วนบุคคล ซึ่งแปลซ้ำได้ว่า “เป็นส่วนหนึ่งของจิตใจ หรือ Mind” ซึ่งถือว่าเป็นส่วนที่ขับเคลื่อนพฤติกรรมทางกายอย่างไม่อาจจะหลีกเลี่ยงเกี่ยงต้านอะไรได้…
คำแนะนำเรื่องการเปลี่ยนแปลงหลายกรณี โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเปิดรับโอกาสหรือผลประโยชน์ที่ต่างออกไปจากเดิม… ทุกคำแนะนำจึงตรงไปที่ “ความคิด กับ จิตใจ” เพียงสองอย่างก็เหลือเฟือที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลงได้ทั้งเล็กๆ น้อยๆ หยุมหยิม ไปจนถึงใช้สร้างการเปลี่ยนแปลงระดับหาทางอพยพไปดาวอังคารภายในห้าปีสิบปีข้างหน้า
ถึงตรงนี้… สิ่งที่ต้องเข้าใจก่อนอื่นก็คือคำว่า “ความคิดกับจิตใจ” ที่ใช้เรียกต่อกันนี้ ซึ่งมักจะหมายถึง… ความคิดเห็นในระดับทัศนคติอันถือเป็นส่วนหนึ่งของจิตใจ ซึ่งเป็นพื้นฐานตัวตนที่คนๆ หนึ่งจะไม่เสียเวลากับ View หรือ มุมมองใหม่หรือข้อมูลอะไรใหม่ๆ อีกเลยก็มีได้… เพียงแต่จะเป็นทัศนคติและจิตใจแบบเก่าแก่ดั้งเดิมที่มีมากับตัวนานแล้ว… และมักจะแสดงบทบาทขับเคลื่อนพฤติกรรมตัวตนทั้งคิด พูดและกระทำจนถึงขั้นชินชาก็มี
ปัญหาก็คือ… พฤติกรรมที่เป็นการคิด การพูดและการกระทำในหลายกรณีของหลายๆ คนภายใต้บริบทหนึ่ง บ่อยครั้งที่กลายเป็นอุปสรรคปัญหาต่อโอกาสหรือผลประโยชน์ที่ต่างออกไปจากเดิม ในขณะที่หลายกรณีกลายเป็นปัญหา หรือ แม้แต่เป็นภัยกับตัวเองก็มี
การเปลี่ยนแปลง หรือ การเปลี่ยนความคิดจิตใจของคนส่วนหนึ่ง จึงใช้เพียงทรรศนะ หรือ View ซึ่งเป็นเพียงมุมมองผิวเผินอันไร้ความเชื่อ หรือ ศรัทธามาขับเคลื่อนพฤติกรรม โดยหวังให้เกิดการเปลี่ยนแปลงย่อมไม่ได้
George Bernard Shaw นักประพันธ์รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปี 1925 ชี้ว่า… Those Who Cannot Change Their Minds Cannot Change Anything หรือ ผู้ที่เปลี่ยนจิตใจตนไม่ได้ ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้… ซึ่งการจะเปลี่ยนที่จิตใจ จำเป็นต้องเปลี่ยนทัศนคติก่อนเสมอ
George Bernard Shaw เป็นนักประพันธ์ชาวไอริช ซึ่งผลงานส่วนใหญ่มีเนื้อหาสะท้อนและจิกกัดปัญหาสังคม โดยเฉพาะการจิกกัดประชาธิปไตว่าเป็นเพียงระบอบการเลือกคนโง่จำนวนหนึ่งไปเป็นตัวแทนโดยคนโง่หมู่มาก… ซึ่งก็ไม่แปลกที่จะได้เห็นคำวิจารณ์อย่างดุเดือดจากคนที่สนใจแนวคิดของ Karl Marx ซึ่งเห็นชัดเจนจากผลงานมากมายของ George Bernard Shaw ทั้งการ์ตูนล้อเลียนและแคมเปญโฆษณาชวนเชื่อให้ฝ่ายสังคมนิยมมากมาย… แม้ผลงานวรรณกรรมของ George Bernard Shaw จะได้รับการยกย่องว่างดงามและเต็มได้ด้วยอารมณ์ขัน แต่ก็เป็นอารมณ์ขันที่ไม่สนุกสำหรับบางคนหรือบางฝ่าย โดยเฉพาะในยุคที่ระบอบขุนนางในยุโรปยังรุ่งเรืองและถูกท้าทายจากทุกฝ่ายที่ต้องการถืออำนาจนั้นเช่นกัน โดยมีแนวคิดประชาธิปไตย และ สังคมนิยมบริสุทธิ์ ที่ยังไม่ถูกเผด็จการแปรรูปไปใช้จนเห็นเป็นสงครามช่วงชิงอำนาจและการเข่นฆ่าชิงดินแดนปะทุขึ้นทุกหนแห่ง จนลุกลามกลายเป็นสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ต่อด้วยสงครามโลกครั้งที่สอง และอีกสารพัดสงครามจนถึงปัจจุบัน
George Bernard Shaw เกิดวันที่ 26 กรกฎาคม ปี 1856 และจากไปเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน ปี 1950… บทบาทสำคัญที่ไม่ด้อยไปกว่างานวรรณกรรมตลอดช่วงอายุของเขาก็คือ… George Bernard Shaw ตัดสินใจเข้าร่วมเป็นสมาชิก Fabian Society ในปี 1880… ซึ่ง Fabian Society เป็นสโมสรกลุ่มสังคมนิยมที่ตั้งขึ้นใหม่สำหรับปัญญาชนชนชั้นกลางในอังกฤษ ที่หวังจะเปลี่ยนแปลงสังคมอังกฤษผ่านวัฒนธรรมใหม่… George Bernard Shaw จึงมีฐานะเป็นนักสังคมนิยมที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางจากนักนิยม Karl Marx ทั่วโลก ถึงแม้ George Bernard Shaw จะเป็นนักสังคมนิยมที่เคลื่อนไหวต่อต้านสงครามจนสิ้นอายุขัยก็ตาม
References…
